Yapılandırmacı, öğrenmenin nasıl gerçekleştiğini açıklamaya çalışan bir kuramdır. Yapılandırmacılara göre, öğrenciler öğretmen ya da teknoloji tarafından bilginin aktarımı yoluyla öğrenmezler. Çünkü yapılandırmacılar, bilginin ve doğruların insanlar tarafından yapılandırıldığına veşinsan zihninin dışında var olmadığına inanmaktadırlar. Yapılandırmacılığa göre öğretim, belli bir bilgi kümesini aktarmak değildir ve önemli olan öğrenenlerin kendi bilgilerini (anlamlarını) yapılandırmalarını sağlayacak zengin öğrenme ortamları sağlamaktır. “Öğrenenlerin kendi öğrenmelerini kontrol etmesi” eğitimde yapılandırmacı yakla şımın özünü oluşturur.
Yapılandırmacılığın felsefi temelleri, şu şekilde özetlenebilir:
- Yapılandırmacılığa göre bilgi yapılandırılır, aktarılamaz.
- Bilgiyi yapılandırma deneyimlerin/etkinliklerin sonucunda olu ştu ğu için bilgi etkinliklerin içerisine yerleştirilir.
- Alkan ve arkada şları (1995)’e göre Yapılandırmacılık, gerçek hayatla ilişkilendirilmemiş hiçbir bilginin öğrenen için anlamlı olmayacağını dolaysıyla kalıcı bir şekilde öğrenilemeyece ğini savunur.
- Tek bir mutlak gerçeklik yerine, bireysel bakı ş açılarının ki şilerde oluşturdu ğu çoklu gerçeklik vardır.
- Bilgiyi yapılandırma öğrenilen şeyin açık bir şekildeşifadesini, sunumunu veya açıklanmasını gerektirir.
- Anlam başkalarıyla paylaşılabilir, başkalarıyla konuşarak anlam yapılandırılması meydana gelebilir. Yapılandırmacılığa göre tasarlanacak olan şey, öğrenme çevresi ve etkileşimdir (öğretim döngüsü değil). Yapılandırmacı öğrenme çevreleri öğrenciye bilgi aktarma işlevini görmezler, aksine öğrencinin bilgiyi yapılandırmasını destekleyecek olanaklar sunarlar.
Yapılandırmacı öğrenme kuramında, öğrenenin rolleri şu şekilde sıralanmaktadır:
- Aktif öğrenen: Bilgi ve anlam aktif olarak kazanılır.
- Sosyal öğrenen: Bilgi ve anlam sosyal olarak yapılandırılır.
- Yaratıcı öğrenen: Bilgi ve anlam yaratılır veya yeniden yaratılır
